Om 6:25 stond taxi Janna voor de deur om ons naar het station in Assen te brengen, we kwamen er mooi op tijd aan en het in-checken met een OV-kaart is ook zo gepiept. Tijdens de treinreis kregen we een sms van Janna, dat onze vlucht later dan gepland vertrok. Dit stond op teletekst. Een blik op de website van Schiphol bevestigde dit.
We kwamen zoals gepland keurig op tijd met de trein aan op Schiphol en na het uit-checken van de OV-kaart (dit moet je niet vergeten schijnt) waren we ook zo bij de in-checkbalie van Martinair. Op de monitor boven de balie stond nog de oude vertrektijd, dus we hadden nog een klein beetje hoop, maar helaas de vertrektijd van 13:40 i.p.v. 12:05 klopte.
Thuis hadden we al de boardingpas uitgeprint, maar we kregen nog nieuwe i.v.m. het latere tijdstip. Toen we de koffers kwijt waren zijn we niet direct door de douane maar eerst naar het panoramaterras gegaan om vliegtuigen te kijken en te fotograferen.
Om de tijd verder vol te maken, hebben we nog wat gegeten, rustig gezeten op comfortabele banken en hebben we ook nog elk een relaxkussen gekocht (aanrader). Uiteindelijk wat het tijd om te boarden, we werden helemaal gescand en de laptop moest zelfs uit de tas. In het vliegtuig bleek al snel dat de vlucht niet volledig vol zat. Na de start hebben we wat ruimere plaatsen ingenomen en zo hadden we toch het nodige comfort.
Na een lange reis vanaf Amsterdam Schiphol kwamen we met anderhalf uur vertraging, na tien uur in het vliegtuig aan op het vliegveld in Aruba. Tijdens de vlucht werden we verzorgd door een aantal vriendelijke stewardessen en hun versnaperingen. We hebben een warme maaltijd, een snack en nog een sandwich gehad. We bleven maar eten.
Nadat we langs het toeziend oog van de douane waren gekomen, kwamen we voor het eerst in aanraking met de cultuur, mensen en temperaturen van Aruba. Bij buitenkomst van het vliegveld zag Gertjan het kantoortje van de auto verhuurder (Budget). Hierbij moet gedacht worden aan een klein winkeltje met zeer lage temperaturen airco. Achter de balie staat een vriendelijke Arubaan die mededeelt dat de gereserveerde auto, een kleine Hyundai i10, nog bij een vorige huurder staat. We kregen daarom een Hyundai H-1 busje automaat mee. Geen probleem voor een man die ook in vrachtwagens kan rijden. Maar toch wel weer spannend hoor. Helemaal te bedenken dat Gertjan eerst dacht dat de rem de koppeling was. Met als gevolg dat ik voor in de auto terecht kwam. Voordeel was dat we konden kiezen waar we onze koffers neer gingen zetten. Beide achterin lukte niet omdat daar en derde achterbank zat, nou dan een voor en een achter.
Na een ritje van nog geen 20 minuten kwamen we aan bij ons hotel. Nadat we ons hadden gemeld bij de bar kregen we onze sleutel aangereikt en konden we onze kamer bekijken, welke er netjes uitzag. Een kingsize bed waar ik Gertjan niet meer in terug kan vinden, nette douche, toilet en wasbak. Niets staat onze vakantie nog in de weg. Vriendelijk personeel wat ons welkom heet.
Nadat we op onze kamer ons zelf hadden geïnstalleerd hebben we onze zwemkleding aangetrokken en hebben we voor het eerst een duik genomen in de zee waaraan het hotel staat. Samen met een mooie zonsondergang en de verfrissende zee was dit een goede afsluiter van de dag.
Omdat het hier nog vrij vroeg was, 20 uur Arubaanse tijd en 2 uur Nederlandse tijd, vonden we het nog te vroeg om te gaan slapen. Lekker op de binnentuin van ons hotel hebben we genoten van een koele rosé en bier. Rond 21 uur Arubaanse tijd hebben we toch ons bed opgezocht voor onze nachtrust. Beiden vielen we gelijk in slaap.
Rond een uur of 4 begon het gedonder, ja letterlijk, hevige onweer. Zelfs ik met oordoppen in mijn oren kon de donders horen. Na even naar het toilet te zijn gegaan toch maar even bij de deur van de kamer voelen en ja hoor er kwam water onder de deur door. Nadat we er een handdoek tegen hebben gedrukt zijn we samen gaan genieten van het weer.
Bijgewerkt op 20 februari 2023