Om half zeven gaf onze telefoon alarm. We moesten ons klaarmaken voor ontbijt om zeven uur. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar het Buddy Dive Resort waar de boot voor het duiken op ons lag te wachten. Nadat we onze auto hebben geparkeerd zijn we naar de boot gelopen. Hier gingen we met nog vier andere toeristen en twee instructrices met de boot naar de duik-/snorkelplek. Nadat we hier zijn aangekomen hebben de duikers, waaronder Gertjan zich klaargemaakt voor de eerste duik van de ochtend. Nadat de duikploeg vertrokken was naar de grote diepten van de Caribische zee heb ik mij klaar gemaakt voor een snorkelsessie.
Omdat ik het toch niet een fijn idee vond om alleen rond te dobberen in de Caribische zee heeft een van de instructrices een boei uitgegooid die vast zat met een touw aan de boot. Op deze manier hield ik contact met de boot en voelde ik me veiliger. Nadat ik een half uur de wondere wereld van de Caribische zee rondom Klein Bonaire heb verkend kwam er een grote golf over mijn snorkel waardoor ik in plaats van lucht zeewater binnenkreeg.
Aardig benauwd ben ik terug gegaan naar de boot. Eenmaal aanwezig op de boot ging het al stukken beter. Het enige nadeel van een boot die vastligt op zee in de deining van de zee, kan misselijkheid veroorzaken. Na enige tijd op de boot te hebben gezeten begon daarom mijn maag ook aardig te verkrampen tot ik op een gegeven moment het niet meer kon houden. Wat kan dat zeer doen. Gelukkig zei de instructrice dat de vissen blij van mij werden wanneer ik mijn ontbijt eruit gooide. Want niet veel later achter op de boot kwam dan toch echt mijn ontbijt, bestaande uit eieren, brood, worstjes en sap, eruit. Met als gevolg dat ik mijn misselijkheid kwijt was, geen pijn meer had in de maag en de vissen naar mij toe zwommen om voor de tweede maal te genieten van mijn maaltijd. Dit alles gaf natuurlijk een leuk beeld. Vele etende vissen rond mij. Hierdoor heb ik aardig wat vissen gezien.
Nadat ik enige tijd rustig heb gezeten kwam gelukkig ook de groep duikers weer boven water en werd de terugreis naar het eiland ingezet. Zeer opgelucht zette ik mijn voeten terug op vaste bodem. Het was eerst de bedoeling om nogmaals te gaan snorkelen. Dit leek me niet echt verstandig. Gertjan heeft mij snel het zwembad en de strandbedjes van Buddy Dive Resort laten zien waar ik het eerste half uur heb liggen rusten. Na dit half uur werd mijn maag al vele malen rustiger en kon lekker genieten van mijn boek, zon en zwembad. Na ongeveer twee uur kwam mijn eigen duikertje ook aangelopen en zijn we met zijn tweeën terug gegaan naar het hotel.
Na een verfrissende douche zijn we in de auto gestapt op de andere kant van het eiland te bezichtigen. Na een reis van een half uur kwamen we aan bij de zoutwinning van het eiland. Werkelijk wat mooi. Roze velden met water wat verdampt, met daarin zeewater maakten het foto plaatje compleet. Na nog een aantal bezichtigingen zijn we terug gegaan naar ons appartement en hebben snel de foto’s op de laptop gezet om ze te bewonderen.
Onderweg tijdens onze rit hadden we een leuk restaurant gezien waar we zijn gaan eten vanavond. Nu zitten we samen te genieten van een Venezolaans biertje en kruipen daarna lekker onder ons dekentje.
Morgen iet wat uitslapen en dan kajakken in de mangrove.
Bijgewerkt op 20 februari 2023